Shine-1996 இசைமேதை

மேதைகள் பிறப்பதில்லை...உருவாக்கப்படுகிறார்கள் என்பார்கள்.இதற்க்கு சரியான உதாரணம் David Helfgott.

இப்போதும் நம்மிடையே வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் பியோனோ மேதையின் வாழ்க்கை பாடம்தான் படம்.

ஆஸ்திரேலியாவில் உருவான இப்படத்தை இயக்கியவர் Scot Hicks

கொட்டும் மழையில் டேவிட் அறிமுககாட்சியிலேயே அவரது காரெக்டரின் எக்ஸெண்ட்ரிக் தன்மையை அழகாக காட்சிப்படுத்தியிருக்கிறார்கள்.பின்பு பிளாஷ்பேக் உத்தியில் டேவிட்டின் கடந்தகால வாழ்க்கை அற்ப்புதமாக படமாக்கப்பட்டுள்ளது.சிறு வயதிலேயே டேவிட் படிப்பது... விளையாடுவது... தூங்குவது.... எல்லாமே பியோனோ.உள்ளூர் போட்டிகளில் வெற்றி வாகை சூடியதன் பயனாக நல்ல பியோனோ டீச்சர் பரிசாக கிடைக்கிறார்.14 வயதில் அமெரிக்கா செல்ல வாய்ப்பு வருகிறது.தந்தை சர்வாதிகாரத்துடன் அனுப்ப மறுக்கிறார்.பியோனோடீச்சர் இவனை அனுப்பி வைக்க சர்வ வழிகளிலும் போராடுகிறார்.தாயாரும் மறுக்கிறார்... “அவனை விட்டுவிடுங்கள்...இன்னும் அவன் படுக்கையை ஈரமாக்குகிறான்”

19வயதில் லண்டன் ராயல் காலேஜ் ஆப் மியூசிக் அழைக்கிறது.இப்போது தந்தையின் எதிர்ப்பை மீறி புறப்படுகிறது இந்த பியோனோ புயல்.இவனது இசை திறமை வளர்கிறது..... கூடவே எக்ஸெண்ட்ரிக் தன்மையும்.உதாரணமாக ஒரு காட்சி... எதிரில் வரும் பெண்ணுக்கு வணக்கம் சொல்கிறான்.அந்தப்பெண்ணோ பேயைக்கண்டது போல் மிரண்டு ஓடுகிறார்.காரணம் மேலே புஃல்சூட் அணிந்த ஜேம்ஸ்பாண்ட்...கீழே ஜட்டி அணியாத ஆதாம்.

Rachmaninoffஎன்ற மேதையின் 3வது இசைக்கோர்வையை வாசித்து பதக்கம் வெல்கிறான்.ஆனால் முற்றிலும் மனநிலை பிறண்டு போகிறான்.மனநல மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று முழுமையாக குணமடையாமல் திரும்புகிறான்.முறிந்த மனதிற்க்கு மூலிகையாக சில்வியா வருகிறாள்.இவனது வெற்றிக்கு பின்னால் நிற்க்கிறாள்.
இப்படத்தின் இளையராஜா David Hirschfelder .இவரது இசைக்காக ஒருமுறை.....

டேவிட்டாக வாழ்ந்தவர்Geoffrey Rush.இவரது நடிப்புக்காக ஒரு முறை..... என பலமுறை பார்க்கலாம்....தப்பில்லை.

Sophie Schooll-2005 புரட்சிப்பெண்

**************************சோஃபி ஸ்கால் ஒரிஜினல் புகைப்படம்****************

சோஃபி ஸ்கால்.... இப்படத்தின் டிவிடி கவரை படிக்கும்போது ஒரே ஒரு அம்சம் உடனே என்னை பார்க்க தூண்டியது.சிறந்த வெளிநாட்டுப்படம் என்ற ஆஸ்கார் அவார்டு கொடுக்கப்படவில்லை .நாமினி என்ற அந்தஸ்து மட்டும் அளித்துள்ளனர்.[நல்ல படத்துக்கு பெரும்பாலும் ஆஸ்கார் அவார்டு கொடுக்க மாட்டார்கள்]இந்த ஒரு தகுதி போதாதா......உடனே படத்தை பார்த்து விட்டேன்.இப்படத்தின் இயக்குனர் Martin Langer

21 வயது புரட்சிப்பெண் சோஃபி ஸ்கால்.நாஜிக்கும்பலை எதிர்த்து உருவான இயக்கம் ஒயிட் ரோஸ்.கத்தியின்றி ரத்தமின்றி அகிம்சை வழியில் போராடும் இயக்கம்.இந்த இயக்கத்தில் தனது சகோதரன் ஹன்ஸ் ஸ்காலுடன் இணைந்து போராடுகிறாள் சோஃபி. நாஜிக்கும்பலைக்கண்டித்து ஒரு நோட்டிஸ் ஒன்றை தயாரித்து மியூனிச் யூனிவர்சிட்டி வளாகத்தில் பரப்புகின்றனர் இருவரும்..நாஜிகும்பல் கைது செய்து விசாரிக்கின்றனர்.முதலில் குற்றத்தை மறுத்த சோஃபி ஆதாரங்களை அள்ளி வீச ஒத்துக்கொள்கிறாள்.விசாரணை அதிகாரி சரியான விடாக்கண்டன்.மொத்த இயக்கத்தையும் காட்டிக்கொடுக்கும்படி வலை விரிக்கிறான்.சிக்காத இந்த சிங்கக்குட்டி சாதிக்கிறாள் தானும் தமையனும் மட்டுமே பொறுப்பு என்று உறுதி காட்டுகிறாள் இந்த ஜெர்மன் நாட்டு வேலு நாச்சியார்.குற்றத்தை உறுதி செய்து கோர்ட்டுக்கு அனுப்புகிறான் அதிகாரி.

ஹிட்லரின் அடிவருடிகளே ஜட்ஜ்...அரசு வக்கீல்...குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களுக்கு ஆஜராகும் வக்கீல் கூட...எப்படி நீதி கிடைக்கும்??????

மரண தண்டனை பரிசாக கிடைக்கிறது .

வழக்கமாக தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டு 99 நாள் கழித்துதான் தண்டனை நிறைவேற்றப்படும்.இந்த புரட்சி வீரர்களை அன்றேக்கொல்ல பேயாட்சி..... சாத்திரம் விதிக்கிறது.இறுதியாக தன் பெற்றோரை சந்திக்கிறாள் இந்த வீரமங்கை.இந்த ஒரு காட்சி போதும் உலகில் உள்ள அத்தனை அவார்டுகளையும் அள்ளிக்கொடுக்க......

இந்த காட்சியை விவரிக்க என் தமிழ் தாயே.....தமிழில் உள்ள அத்தனை வார்த்தைகளையும் எனக்கு வழங்கு.....

பெருமையில் கன்னம் பூரிக்க...பெருமித்தில் நெஞ்சு விடைக்க...கண்கள் மட்டும் கண்ணீரில் மிதக்க.. மகளை வாரியணைக்கும் பெற்றோர்....சிங்கங்களைப்பெற்ற சிங்கங்கள் அல்லவா!!!!!!!!!

கொலைக்களத்தில் கில்லட்டில் தலை கொடுக்க வீர நடை போட்டு செல்லும் போதும் சொல்கிறாள் ஒரு சொல்.. “வானத்தில் இன்னும் சூரியன் பிரகாசமாக இருக்கிறான்”

இந்த நல்ல உயிர்களை பறிக்க நாஜி எடுத்துக்கொண்ட நாட்கள் நான்கே நான்கு நாட்கள்.நோட்டிஸ் வீசப்பட்ட நாள்..... 1943 பிப்ரவரி 18.....உயிரைப்பறித்த நாள் 1943 பிப்ரவரி 22.....

புரட்சி வீரர்களின் கல்லறையின் ஒரிஜினல் புகைப்படம் முன்னால் நின்று சொல்வோம்....

வீரவணக்கம்....வீரவணக்கம்...சோஃபி ஸ்காலுக்கு வீரவணக்கம்.

The divingbell and the butterfly-தன்னம்பிக்கையின் உச்சம்

பட்டர்ப்ளை என்ற பெயர் வந்தாலே பிரெஞ்ச் இயக்குனர்கள் கலக்கி விடுவார்கள் போல.....இப்படி ஒரு படத்தை எடுத்த இயக்குனர் Julian Schnabel க்கு முதலில் ஒரு பிரஞ்ச் கிஸ்.

விடாமுயற்ச்சியுடன்...தன்னம்பிக்கையுடன் வாழ்ந்து மறைந்த ஒரு மனிதனின் உண்மைக்கதை.

42 வயதான Baubyக்கு தீடீரென்று ஸ்ட்ரோக் வந்து எல்லாமே செயல் இழந்து விடுகிறது....ஒன்றை தவிர....இடது கண் இமை மட்டும் துடிக்கிறது.இந்த நிலையில் தன்னுடைய சுயசரிதை எழுதி அதுதான் இந்தப்படம்..எப்படி எழுதினார்?????ஒரு நிமிசம் டைம் தருகிறேன்.கண்டுபிடித்துவிட்டீர்கள் என்றால் கலைஞரிடம் சொல்லி கலைமாமணி வாங்கி தருகிறேன்..மனிதமுயற்ச்சியின் உச்சத்தை தொட்டிருக்கிறார் இக்கதாநாயகன்..

மருத்துவ உதவியாளர் ஒவ்வொரு எழுத்தாகசொல்லிக்கொண்டு வரும்போது தேவையான எழுத்தில் இடது கண்ணை பிளிங்க் செய்வார்...இப்படி எழுத்துக்களை கோர்த்து வார்த்தைகளை உருவாக்கி இந்நூல் எழுதப்பட்டுள்ளது. இந்த முயற்ச்சி விவரிப்பதற்க்கே எனக்கு தலை சுற்றுகிறது.

அடிப்படையில் இந்த இயக்குனர் ஒரு ஒவியர்..எனவே படத்தையும் ஒவியமாக வரைந்து தள்ளிவிட்டார்..இக்கதாநாயகனின் நிலை வைத்து நம்மை பிழிய பிழிய அழ வைத்து இருக்கலாம்..மாறாக கதாநாயகனுக்கு வரும் காதல்,காமம்,கோபம்,பாசம்,வெறுப்பு என்று அனைத்தையும் நம் மீதேபடரவிட்டது இயக்குனரின் வெற்றி..

படத்தின் ஆரம்பக்காட்ச்சிகளில் காமிராதான் கதாநாயகன்..இக்காட்ச்சிகளின் நேர்த்திக்கு ஒளிப்பவாளருக்கு அனுஸ்க்காவை வைத்து ஒரு உம்மா...

இந்தப்படத்தை தேர்வுசெய்து எழுத காரணம் இருக்கிறது.மதுரையில் இருந்து வந்து படுத்து விட்டேன்.பத்து நாள் பேதி.. எல்லாபார்ட்சும் தகறாறு பண்ணுகிறது.மனைவி டிவி,இண்டர்னெட்,ரீடிங் எல்லாவற்றுக்கும் தடை போட்டுவிட்டாள்..காஸ்ட் அவே பட டாம்ஹேங்க்ஸ் போல ஆகிவிட்டேன்..இன்னும் உபாதைகள் தீரவில்லை.கொஞ்சம் தெம்பு வந்ததும் முதல் முயற்ச்சியாக இப்படத்தை எழுதிவிட்டேன்...சற்று சிரமப்பட்டு...

ஆனால் எந்திரனுக்கு வரும் அதீத விளம்பரங்கள்,செய்திகள்,பில்டப்புகள் தரும் மரண அவஸ்தைக்கு மற்றதெல்லாம் ஜுஜுபி......

இந்தப்பதிவை என் இனிய மருத்துவர் டாக்டர் மனோகரனுக்கு காணிக்கையாக்குகிறேன்