தாலிபன் தீவிரவாதத்தை பதிவு செய்த திரைப்படம்!.

பாக்கிஸ்தானில் தாலிபன் தீவிரவாதிகள் நடத்திய கொடுஞ்செயலை முன்கூட்டியே பதிவு செய்த திரைப்படம் இது.

தாலிபன் கொடுங்கோலர்களின் கொடுஞ்செயலை ஆவணப்படம் போல் பதிவு செய்துள்ள இக்காவியத்தை தவற விடாதீர்கள்.

கோவாவில் திரையிட்டு, கேரளாவிலும் திரையிடவிருக்கும் காவியம் ‘Timbuktu'.
நம் சம கால படைப்பாளிகளில் மிக முக்கியமான ஆளுமை ‘சிஸாகோ’.
சிஸோகாவின் படைப்பில் சமீபத்திய வரவை மிகுந்த எதிர்பார்ப்புடன் வரவேற்றோம் கோவாவில்.
எதிர்பார்த்து சென்றால் ஏமாற்ற சிஸாகோ ஒன்றும்...
வசந்த பாலன் அல்ல.

சிஸாகோவின் இந்தப்படம், இந்த வருடம் பார்த்தப்படங்களிலேயே மிக அழுத்தமாக அரசியல் பேசிய படம்.
தீவிர மதவாதிகளின் கையில் சிக்கிய நாட்டையும், நாட்டு மக்கள் அவஸ்தையையும் மிக அற்புதமாக பதிவு செய்துள்ளார்.
சிகரெட்டு, இசை, விளையாட்டு ஏன் சிரிப்பு கூட தடை செய்யப்படுகிறது.

கொடுங்கோல் அரசின் அராஜகத்தை மக்கள் எதிர் கொள்ளும் அவலத்தை பதட்டத்தோடு பதிவு செய்கிறது இத்திரைப்படம்.
அதே சமயத்தில் கொடுங்கோல் சட்டத்தை மீறுவது எப்படி என சொல்லித்தரவும் கற்று கொடுக்கிறது இத்திரைப்படம்.

உதாரணமாக ஒரு காட்சி...
கால் பந்தாட்டம் தடை செய்யப்படுகிறது.
அடக்கு முறை சட்டத்தை எதிர்த்து இளைஞர்கள் கால் பந்தாட்டப்போட்டியை நடத்துகிறார்கள்.
உற்சாகமாக உதைத்து விளையாடுகிறார்கள்.
பந்தை கடத்துகிறார்கள்.
கோல் போடப்படுகிறது.
உலகத்திலேயே இப்படி ஒரு கோலை யாரும் போட முடியாது.
கோல் போட்டவனை கொண்டாடுகிறார்கள்.
பார்வையாளர்களும் கொண்டாடுகிறோம்.
ஏன் தெரியுமா?
இக்கால் பந்தாட்டத்தில் ‘கால் பந்து’ கிடையாது.
கால் பந்திற்கு பதிலாக காற்றை உதைத்து ஆடப்பட்ட மாய ஆட்டம் இது.
சர்வாதிகாரத்தை சரிக்க இளைஞர்கள் ஆடிய ஆட்டம் இது.

இப்படி ஒரு ‘மாய விளையாட்டை’ அந்தோனியோனியின் ‘ப்ளோ அப்’ திரைப்படத்திலும் பார்க்கலாம்.

இந்தப்படத்தை பாருங்கள்.
நம்ம ஊர் ‘முத்தப்போராட்டம்’ பற்றியும் சிந்தியுங்கள்.

Timbutu | 2014 | France | 96 min | Directed by : Abdherrahmane Sissako.

வியக்க வைத்த வியட்நாம் படம் !.

சென்னை சர்வதேச திரைப்பட திருவிழாவில்,

உங்களை வியக்க வைக்க காத்திருக்கும் வியட்நாம் படம்.

கோவா சர்வதேச திரைப்பட திருவிழாவில், நம்மைப்போல எதேச்சதிகார சக்திகளால் பாதிக்கப்பட்ட நாடுகளின் படங்களை தேடிப்போய் பார்த்தேன்.
அந்த வகையில், ஒரு வியட்நாம் படம் என்னை மிகவும் பாதித்தது.
என் தமிழ்ப்படங்களோடு ஒப்பிட்டு பார்த்து,
பொறாமை கொள்ள வைத்தது.

வியட்நாம் நகரத்திலுள்ள விளிம்பு நிலை மக்களோடு 99 நிமிடம் உரையாடி விட்டு வந்தேன்.
என் ஆன்மா மீண்டும் மீண்டும் அந்தப்பகுதியையே சுற்றி சுற்றி வருகிறது.
என் வாழ்க்கையில் நான் பார்க்க நினைத்துள்ள நாடுகளில் முதன்மையாக வியட்நாமை வைத்து இருக்கிறேன்.
அமெரிக்காவை, ‘சாதாரண ரப்பர்’ செருப்பு அணிந்து எட்டி மிதித்து மண்ணை கவ்வ வைத்த மாவீரன் ‘ஹோசிமின்’ வாழ்ந்த பூமியை தொட்டு வணங்க வேண்டும்.

படத்தின் கதாநாயகி வசிக்கும் வீட்டின் வாசப்படி ‘ரயில்வே தண்டவாளம்தான்’.
ரயில் வரும் போது மட்டும் ‘போனாப்போகுதுன்னு’ வழி விட்டு விலகுவார்கள்.
ரயிலில் போகிற பயணிகள், கையை நீட்டி தண்டவாளத்தின் அருகிலிருக்கும் டீக்கடையில் சுடச்சுட தயாராகும் பஜ்ஜியை எடுத்து சாப்பிட முடியும்.
அந்த ரயில் அவர்கள் வாழ்வியலில் அன்றாடம் சந்திக்கும் நண்பனாக வந்து செல்கிறது.
நான்தான் பதட்டத்தோடு, ரயிலை...ஒவ்வொரு காட்சியிலும் அணுகினேன்.
என் பயத்தை அநாவசியமாக்கியது ‘ரயில்’.

என்னை வசியப்படுத்திய கதாபாத்திரங்கள் எக்கச்சக்கம் இத்திரைப்படத்தில்.

குறிப்பாக இரண்டு கதாபாத்திரங்களை மட்டும் அறிமுகம் செய்கிறேன்.
கதாநாயகியோடு கூட வசிக்கும் ஒருவன் பெண் வேடமிட்டு பாலியல் தொழில் செய்கிறான்.
அவன் பெண் வேடமிட்டால், நம்ம அனுஷ்கா மாதிரி கும்முன்னு இருப்பான்.
அதனால், அவன் தொழில் அமோகமாக நடந்து கொண்டு இருக்கும்.
இருந்தாலும், பெண் வேடமிட்டு ஏமாற்றுவது அவனை குற்றவுணர்ச்சியில் தள்ளும்.
ஆனால் ‘யதார்த்தம்’ குற்றவுணர்ச்சியை பின்னுக்கு தள்ளி விடும்.
இந்த கதாபாத்திரத்தை நம்ம ஊர் ‘கம்யூனிஸ்ட்’ கட்சிக்காரங்களுக்கு பொருத்திப்பார்க்கலாம்.

கதாநாயகி, ஒருவனை காதலித்து கர்ப்பமாகிறாள்.
தீடிரென்று அவனும் காணாமல் போகிறான்.
சூழ்நிலைகளால் ‘பாலியல்’ தொழிலைச்செய்கிறாள்.
‘வயிறு’ வளர்ந்து விட்டது.
ஆனால் அந்த காரணத்திற்காகவே ஒருவன் அடிக்கடி அவளை அழைத்து செல்கிறான்.
அவன் அவள் வயிற்றை மட்டும் தொட்டுத்தடவி விட்டு, பணத்தை அள்ளிக்கொடுத்து அனுப்பி விடுவான்.
கர்ப்பவதிகளை தொட்டு தடவுவதிலேயே அவன் ’உச்சத்தை’ அடைகிறான்.

இந்த படம் இன்னும் பல ஆச்சரியங்களை தந்து வசியப்படுத்தும்.
காத்திருந்து பார்த்து விடுங்கள்.

Flapping In The Middle Of Nowhere [ Dap Canh Giua Khong Trung ] | Vietnam | 2014 | 99 min | Directed by : Diep Hoang Nguyen .