மரியான் - திரைப்படக்கல்லூரிகளில் பாடமாக வைக்கப்பட வேண்டிய படம்.

நண்பர்களே...
மரியான் படத்தில் இடம் பெற்ற கோளாறுகளை விவரித்து,
‘தொடர்’ பதிவுகள் எழுத முடியும்.
தமிழ்ப்படங்களை திட்டி எழுதக்கூடாது என்பதை ஒரு கொள்கையாகவே வைத்திருந்தேன்.
இருந்தும் சமயங்களில் உணர்ச்சி வசப்பட்டு,
நான் நேசிக்கும் இயக்குனர் சொதப்பும் படங்களில்,
‘இயக்குனரை’ சாடி எழுதுவேன்.
உ.ம்:  அவன் - இவன் இயக்கியது எவன்?.

நான்  நேற்று ‘மரியான்’ ஓடும் திரையரங்கு பக்கம் போனேன்.
1000 பேர் அமரும் தியேட்டரில், மொத்தம் 20 பேர் மட்டும் காத்திருந்தனர்.
எத்தனை பேருடைய உழைப்பு, பணம் காலாவதியாகி போய் விட்டது.
இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு மேல் தயாரிப்பில் இருந்த படம்.
தயாரிப்பு பட்ஜெட் 25 கோடி என கேள்விப்பட்டேன்.
ஏற்கெனவே படம் இயக்குனர் வைத்த நெருப்பில்  ‘எரிந்து’ கொண்டிருக்கிறது.
நானும் என் பங்குக்கு பெட்ரோல் ஊற்ற விரும்பவில்லை.

‘மரியான்’ பார்க்கும் போதுதான்,
ஏ.ஆர்.ரஹ்மான் பாடல்களை முழுமையாக முதன்முதலாக கேட்டேன்.
மிக அற்புதமாக இசையமைக்கப்பட்ட ‘என்ன செய்ய ராசா’ பாடல்,
அப்படியே என்னுள் ஒட்டிக்கொண்டது.
இது வரை அந்தப்பாடலை நூறு தடவைக்கு மேல் கேட்டிருப்பேன்.
இனியும் கேட்பேன்.
நான் இந்தப்பாடலுக்கு என்னுள், ‘காட்சியமைத்து’ கொண்டு இருக்கிறேன்.
இந்த பயிற்சியை இது வரை ‘இளையராஜா’ பாடலுக்கு மட்டுமே செய்து இருக்கிறேன்.
முதன் முதலாக அந்த இடத்தை ரஹ்மான் பிடித்துக்கொண்டார்.
என்னால் இறக்கி வைக்க முடியாமல் அந்த அவலச்சுவையை அனுபவித்து வருகிறேன்.

இப்பாடலில் பிரிவின் துன்பமும் இருக்கிறது.
பிரிந்தவர் கூடி...காதலில் கிறங்கும் இன்பமும் இருக்கிறது.
மிகச்சவாலுடன் இப்பாடலை அமைத்து இருக்கிறார் ஏ.ஆர்.ஆர்.
மிகச்சாதாரணமாக இப்பாடலை கெடுத்து இருக்கிறார் இயக்குனர்.

பதேர் பஞ்சலி, பை சைக்கிள் தீப் போன்ற காவியங்களை திரைப்படக்கல்லுரியில் பாடமாக வைத்திருப்பர்.
மரியானையும் பாடமாக வைக்க வேண்டும்.
எப்படி படமெடுக்கக்கூடாது என்பதை இப்படத்திலிருந்து மாணவர்களுக்கு பாடமெடுக்கலாம்.

உதாரணத்திற்கு  ஒரு காட்சியை விளக்குகிறேன்.
பாலைவனத்தில் ‘மரியான்’ தப்பித்து ஓடி களைத்து அமர்ந்திருப்பான்.
அப்போது ‘சிறுத்தைகள்’ சுற்றி வளைக்கும்.
இக்காட்சி ரசிகனை குழப்பத்தில் ஆழ்த்தியது.
நிஜமாகவே சிறுத்தைகள் வந்ததா?
மரியானின் கற்பனையில் வந்ததா?

குழப்பம் வந்ததற்கு காரணம் இயக்குனர்,
‘சிசோபர்ணியா சிச்சுவேஷன்’ [ Schizophrenia ] காட்சியை வடிவமைத்த விதம்தான்.
இக்காட்சியில் இரண்டு விதமான ‘ஷாட்’ கம்போசிஷேன்
இயக்குனர் பயன்படுத்தி இருக்கலாம்.

# 1. ‘மரியான் பாய்ண்ட் ஆப் வியுவில்’ ஷாட்கள் அமைத்து சிறுத்தைகள் உலவும் காட்சியும், உறுமல் சத்தமும் வைத்திருக்கலாம்.

#2. ‘ஆடியன்ஸ் பாய்ண்ட் ஆப் வியுவில்’ ஷாட் அமைத்து
‘மரியான் சிறுத்தைக்கு பயந்து நடுங்குவதாக்’
காட்சிப்படுத்தப்பட்டிருக்க வேண்டும்.
சிறுத்தை பிரேமில் இருக்கக்கூடாது.
சிறுத்தையின் உறுமல் சத்தமும் இருக்கக்கூடாது.
இப்படி ஒரு ஷாட் ‘பவர்புல்லாக’ வைத்தாலே ஆடியன்ஸ் எளிதாக புரிந்து கொள்வார்கள்.
‘மரியானுக்கு மறை கழண்டு விட்டது’

ஆடியன்சுக்கு தெளிவு படுத்த தேவையில்லை என முடிவெடுத்து விட்டால் எப்படி வேண்டுமானாலும் ஷாட் வைக்கலாம்.
சிசோபர்ணியா சிச்சுவேஷனுக்கு லாஜிக் கிடையாது.

மரியானில் ‘சிசோபர்ணியா’ சிச்சுவேசன்’ காட்சிகளும்,
அதை தொடர்ந்து வருகின்ற ‘ஹீரோயிச காட்சிகளும்’...
நம்மை குழப்பத்தில் ஆழ்த்தி அலைக்கழிக்கின்றன.

 ‘சிசோபர்ணியா’ என்ற மனநோயை அடிப்படையாக வைத்து அற்புதமாக வந்த இரு படங்கள்.

 [ 1 ] A Beautiful Mind \ 2001 \ English \ Directed by : Ron Howard.

[ 2 ] Shutter Island \ 2010 \ English \ Directed by : Martin Scorsese. 

படத்தில் மற்றொரு குழப்பம்.
கதை நடைபெறும் காலம்.
இது தெளிவாக்கப்படாமல் ரசிகனை அலைக்கழித்து சாவடிக்கிறார் இயக்குனர்.
படம் முழுக்க பின்னணியில் ஒலிக்கும் பாடல்கள் 1960 - 1970 காலத்துக்கு அழைத்து செல்கிறது.
ரசிகனை, வில்லனின்  ‘லேட்டஸ்ட் மாடல் புல்லட் பைக்’ ...
‘2010’க்கு இழுத்து வருகிறது.
அதுவும்...வெஸ்டர்ன் படங்களில் குதிரையில் கட்டி தரையில் ‘தரதரன்னு’ இழுத்து  வருவது போல் வருகிறது.

செல்போன்  ‘மருந்துக்கும் இல்லை.
‘மியுசியத்தில் வைக்கப்பட்டு விட்ட கருப்பு டயல் போன்’ மட்டுமே இடம் பெறுகிறது.
ஆனால் இறுதிகாட்சியில்  ‘அம்மா ஆட்சி பச்சை மினி பஸ்ஸில்’
வந்து இறங்குகிறான் மரியான்.
 ‘மினி பஸ்’ கிராமத்திற்குள் வருவதற்கு முன்பே,
செல்போன் கிராமத்துக்குள் வந்தது...வரலாற்று உண்மை.

 ‘எம் மீனவர்கள்’ சுடப்பட்டு இறக்கும் வரலாற்று அவலத்தை கையாண்ட விதம் மன்னிக்க முடியாத குற்றம்...  இயக்குனரே.
இப்படத்திற்கு வசனம் எழுதியது மீனவ வாழ்க்கையை இலக்கியமாக்கிய  ‘ஆழி சூழ் உலகு’ ‘ஜே.டி.குரூஸ்!
யூ டூ புரூட்டஸ்!!

சர்க்கரையின் தாய் : “ அய்யோ...எந்தப்பாவி சுட்டான்னு தெரியலயே”

என்ன  ‘மயித்துக்கு’... இந்தக்காட்சிக்கு வசனம்?
கடலை நோக்கி மண்ணை அள்ளி தூற்றினாலே போதுமே...
 ‘ ஒரு தாய்... ‘சிங்களப்பேயை’...‘அறம் பாடுகிறாள்’, 
என எளிதாக புரிந்து கொண்டு...
என் ‘தமிழன் பொங்கியெழுந்து இந்த ஒரு காட்சிக்காவது கை தட்டி இருப்பானே!

சூடான் போராளிகளை காட்சிப்படுத்திய விதத்துக்கு ‘சுண்ணாம்பு காளவாயில வச்சு சுட்டாலும்’ தகும்.

பதிவை முடிச்சுக்குறேன்.
இனி எழுதுனா ‘தங்க வசனம்’ சரமாரியா வந்துரும்.

சூடான் போராளிகளை பற்றி முழுமையாக தெரிந்து கொள்ள இந்த இணைப்பில் செல்க...

அடுத்தப்பதிவில் சந்திப்போம்.